Rondleidingen Canadese begraafplaats
HOLTEN - Dinsdag 26 maart om 14.00 uur kunt u deelnemen aan een rondleiding vanuit het Informatiecentrum Canadese Begraafplaats Holten.
Kruiswegwandeling in Hellendoorn
HELLENDOORN - In deze veertigdagentijd, de periode van voorbereiding op het Paasfeest, wordt er op een...
Palmpasenoptocht in Hellendoorn
HELLENDOORN - Op Palmzondag 24 maart a.s. vindt in Hellendoorn opnieuw de Palmpasenoptocht plaats, georganiseerd...
Het weer in Twente: Wisselvallig weekend daarna vaker droog
TWENTE - In het weekend is het wisselvallig met buien en tussendoor wat zon. De middagtemperatuur ligt...
Lammetjesdag 2024 schaapskooi Lemelerberg
OMMEN - In het voorjaar worden onze lammetjes geboren! Om dat te vieren openen wij op zaterdag 23 maart...
Slagwerkensemble Cadenza in Wierden
WIERDEN - Muziekliefhebbers die nog niet bekend zijn met andere slagwerkinstrumenten dan een drumstel...
Thema-avond - ‘Hoe mijn God veranderde’
HELLENDOORN - ‘Alle spreken over boven komt van beneden.’
Vol vertrouwen het voortgezetonderwijs in
TWENTERAND -Succesvolle zomertraining voor aanstaande brugklassers in Twenterand
Trotse kunstenaars van Schilderclub ’t Kleurenpalet tonen hun prachtwerken
NIJVERDAL - En daar is Wim Roesink uit Hellendoorn er e?e?n van
Beursvloer Hellendoorn: maatschappelijk betrokken ondernemen én netwerken uitbreiden!
NIJVERDAL - Het is weer zover: vrijdag 15 maart 2024 om 17.00 uur organiseert HellendoornDoet!, onderdeel van De Welle, weer de Beursvloer!
Gemeente Hellendoorn kiest voor diftar
HELLENDOORN - Vanaf 1 januari 2026 gaat de gemeente Hellendoorn het gedifferentieerd tariefsysteem, afgekort diftar, invoeren.
Do 23-06-2016
Tania Sarkis Azkanaz heet ze. Ze is negentien jaar. En slaagde deze zomer voor haar atheneumexamen op CSG Reggesteyn. Met een eindlijst waarop cijfers pronken van gemiddeld een acht. Of hoger. Een behoorlijke prestatie als je bedenkt dat Tania in 2011 geen woord Nederlands sprak toen zij vanuit Irak naar Nederland kwam. Hier volgt haar bijzondere verhaal.
Hoe was dat eerste begin? Hoe heb je Nederlands geleerd?
“We zijn in 2011 naar Nederland gekomen. Mijn vader, moeder en mijn twee jaar oudere zus. Eerst hebben we kort in Heerlen gewoond maar eigenlijk kwamen we al snel in Nijverdal terecht. Van daaruit ging ik met de trein naar Almelo naar de ISK, de internationale schakelklas. Dat is een speciale school om de taal te leren als je uit het buitenland hier naartoe komt. Ik leerde er de taal en kreeg les uit boeken op vmbo-niveau. Het is de bedoeling dat je doorgaat naar een reguliere school. De docent daar schatte in dat ik havo zou kunnen doen en zorgde dat ik in een havo-klas geplaatst werd. Daar was ik heel blij mee.”
Hoe vond je de eerste schooldag?
“Ik ging op de fiets naar school. Ik kende helemaal niemand. Die eerste dag zat ik in de klas met allemaal nieuwe gezichten. Het was een spannende dag. De andere leerlingen kenden elkaar, ik kende nog niemand. Zelf wist ik natuurlijk dat ik als enige de taal nog niet goed kende. De mentor vroeg wel hoe het met me was. Verder richtte ik me vooral op mijn boeken en lette ik goed op om alles te begrijpen.”
Tania vertelt hoe het verder ging en ze beetje bij beetje gewend raakte aan het schoolleven op Reggesteyn:
“Ik leerde de leraren kennen en focuste me op de schoolboeken en de lesstof. Het niveau op het ISK was lager. Nou was dat qua taal moeilijk genoeg, maar nu wilde ik ervoor zorgen dat ik op havo niveau meekwam. Daarom hield ik alles goed bij en zorgde ik ervoor dat ik elke dag mijn huiswerk af had. Ik begon gewoon gelijk. Al snel volgden de eerste overhoringen en toetsen. Gelukkig waren mijn cijfers goed. Daar was ik blij mee, ik hoopte dat ik dit kon volhouden en de havo zou halen. Dat was al heel mooi. “
Hoe ging de overstap naar het atheneum?
Mijn doel was dat ik 3 havo met goede cijfers zou afronden. Ik was bang dat ik zou moeten afstromen en heb heel hard gewerkt.
Meneer Hallink gaf me wiskunde. Hij was mijn mentor. Na twee maanden havo stelde hij voor dat ik vwo zou gaan doen. Hij vond het anders te gemakkelijk voor me worden en wilde niet dat ik onder mijn niveau zou werken. Ik wist niet wat me overkwam! Ik had het niet verwacht, was immers allang blij dat ik naar havo 3 mocht. Het kwam niet in mijn hoofd op dat ik ooit in Nederland het vwo zou volgen.
Eigenlijk schrok ik er een beetje van. Mijn ouders kon ik niet om raad vragen; zij kenden het schoolsysteem in Nederland niet. Natuurlijk heb ik het er met hen en met mijn zus – die het systeem inmiddels kende – over gehad. Zij zeiden: ‘Als jij dat wil doen, mag je vwo gaan doen’.
Ik zou het voor een weekje proberen. Na de herfstvakantie startte ik in 3 atheneum. En zo begon ik. Toen ik mijn nieuwe klas moest kiezen, koos ik voor tenminste één bekend gezicht. Dat was meneer Kleijer, mijn natuurkundeleraar, die ik al van de havo kende. Hij werd mijn mentor in de nieuwe klas en heeft me steeds gesteund en gezegd: ‘Je kan dit wel!’. Het ging niet vanzelf, zeker niet, ik moest er wel wat voor doen. Over het Nederlands moest ik nog nadenken en bij toetsen goed opletten wat ik zou zeggen of schrijven. Ik kon de stof niet moeiteloos doorlezen en vertaalde, zeker in het begin, alles. Op die manier leerde ik telkens nieuwe woorden.”
Stap voor stap maakte Tania zich de taal en de lesstof eigen. Even was er sprake van extra lessen Nederlands tijdens de module werkuren maar uiteindelijk was dat niet echt nodig. Fijn, vond Tania, die graag zelfstandig werkt en leert.
“Na die eerste week bleef ik op het atheneum. Ik was geplaatst en ik ging door. Eigenlijk ging het min of meer vanzelf. Natuurlijk waren er een paar lastige periodes. Ik had het niet alleen gekund. Mijn mentor heeft me het hele jaar gesteund en ik kreeg steun van alle docenten. In de derde klas was ik vooral bezig met school en met leren maar in de vierde klas kreeg ik ook vriendinnen.
In het vierde leerjaar volgde een nieuwe indeling. Het was niet langer zo dat iedereen elkaar (al) kende. We kregen een nieuwe mentorgroep waarbij iedereen elkaar moest leren kennen. Verder leerde ik snel en gemakkelijk andere leerlingen kennen doordat we in clusterklassen zaten waarbij je telkens bij anderen in een klas komt. Dat hielp. De vriendinnen die ik toen kreeg, heb ik nu nog.”
Eind leerjaar 3 koos Tania haar vakkenpakket. Ze bleek een echte bèta, net als haar ouders en haar zus.
“In de derde wist ik al welke vakken ik wilde kiezen, dat was niet moeilijk. Ik heb de profielen 3 (Natuur & Gezondheid) en 4 (Natuur & Techniek) gekozen. Het zit in de familie inderdaad. Mijn moeder is afgestudeerd biologe, mijn vader wiskundige. En mijn zus studeert medische biologie.
Ook ik doe straks een exacte vervolgopleiding. Ik ga tandheelkunde studeren. De plaatsing is op basis van je cijfers en een psychomotorische toets. Dat is belangrijk voor het tandartsvak, waarbij het gaat om fijne bewegingen en een vaste hand. De ranking was gunstig en met dit resultaat ben ik zeker van een plaats. Ik zoek nog een kamer in Nijmegen…”
Toen volgde het examenjaar…
“Aan het begin van het examenjaar dacht ik terug aan hoe het hier begon. Toen ik hier kwam, had ik nooit durven dromen dat ik mijn vwo-diploma zou halen! Ik had ook zoiets van: nu moet ik het gaan doen. Maar ik had mijn vriendinnen, dan voel je je niet zo alleen.
De schoolexamens waren vergelijkbaar met gewone proefwerken en daaraan was ik gewend, die kon ik maken.”
Hoe vond je de examens?
“De eerste dag van het landelijk examen was spannend, dat was voor iedereen zo! Je weet niet hoe het gaat, je kent de normering niet, de toetsen zijn door ene commissie gemaakt in plaats van door je eigen leraren. Als ik begon aan een examen, had ik steeds even last van de spanning. Als je eenmaal bezig bent en in het examen zit, dan gaat het ook weer vanzelf en is het zo voorbij.
Nee, ik ging niet op het internet kijken hoe ik het gedaan had. Ik ken mezelf, dan zou ik daar mee bezig zijn in plaats van met de komende examens. Ik dacht, ik laat het voor wat het is en focus me op wat komt.
Voor mezelf vind ik het altijd lastig om in te schatten hoe ik iets heb gemaakt. Soms denk je dat het ruimschoots gelukt is en dan heb je meer fouten dan je dacht. Of juist omgekeerd. Iedereen zei: ‘jij slaagt wel’. Maar voor mijzelf was het net zo spannend als voor iedereen.”
En het moment van de uitslag?
“De dag waarop de examenuitslagen bekend zouden worden, ben ik van alles gaan doen. Gewone dingen om me af te leiden. Ik ging boodschappen doen, met vriendinnen appen. Vanaf drie uur lukte het trouwens niet meer hoor, om met wat anders bezig te zijn. Toen zat ik steeds met de telefoon op schoot want vanaf vier uur gingen ze bellen. In de groeps-app wisselden we uit wie al was gebeld en of diegene geslaagd was. Het ging op alfabetische volgorde dus ik wist zo’n beetje wanneer ik aan de beurt was. En ja hoor, na drie minuten belde meneer Löwik, mijn mentor van klas 4 tot nu. Hij zei: ‘Je bent geslaagd, maar dat wist je zeker wel’. Ik was zo blij! Toen vroeg hij of ik wilde weten of ik cum laude geslaagd was. Ja, dat wilde ik weten. En meneer Löwik zei dat dat zo was.
Met het cum laude geslaagd zijn, was ik vooraf niet zo bezig. Anderen, docenten en ook mijn vriendinnen, zeiden vooraf dat ik cum laude zou kunnen slagen. Ik wist dat de kans erin zat, de cijfers van mijn schoolexamens waren gunstig. Het zou zeker mooi zijn en ik wilde het ook, natuurlijk. Maar het hoefde niet per se. Ik wilde vooral slagen. Met goede cijfers. Dat het nu cum laude is, is voor mij de kers op de taart!”
Tweet |
|
|
|
|