Het weer in Twente: Wisselvallig weekend daarna vaker droog
TWENTE - In het weekend is het wisselvallig met buien en tussendoor wat zon. De middagtemperatuur ligt...
Twente Plat in stadstheater De Bond
OLDENZAAL - Twente is het land van tradities.
Dialectavond Dree Marken met presentatie verhalenboek Jan Swennenhuis
DE LUTTE - De dialectavond van De Dree Marken beleeft dit keer een bijzondere editie.
Filmhuis Oldenzaal vertoont de film ‘One Life’.
OLDENZAAL - One Life vertelt het waargebeurde verhaal van Sir Nicholas Winton, door wiens inspanningen...
Liza Ferschtman speelt Bruchs Vioolconcert
ENSCHEDE - In de concerten van Phion met violiste Liza Ferschtman is deze maand heel veel te horen en te beleven.
HENGELO - Nieuw album en dus nieuwe songs naast vertrouwde favorieten.
NL Doet Natuurwerkochtend in Park Stakenkamp
OLDENZAAL - Op initiatief van Kansrijk Berghuizen is er op zaterdag 16 maart in Park Stakenkamp een Natuurwerkochtend.
HENGELO - Een grensverleggende, shockerende, theatrale en bij vlagen geniale show met alle stijlen tussen punk, disco en artrock.
NL DOET, Vrijwilligersdag op Het Stift
WEERSELO - Ook jullie handen maken zaterdag 16 maart samen licht werk op Het Stift in Weerselo.
DE LUTTE - Kanovaren op de Dinkel. Alleen mogelijk t/m 31 maart..
Di 24-07-2018
De zomer van dit jaar gaat waarschijnlijk de boeken in als een van de meest warme en vooral droge. Als ventje van een jaar of zes was er in de jaren vijftig in de zomer een aangename verrassing die DE TEIL heette. Mijn moeder zette een wasteil achter het huis en goot daar een paar emmers water in. Vervolgens bracht ze de teil op temperatuur door er een fluitketel heet water aan toe te voegen. Henkie zat in zijn zwembroekje maar wat graag in die teil. Voor mijn gevoel zat ik uren te dobberen, net zo lang tot mijn vingertjes begonnen te rimpelen.
Toen ik wat ouder werd, togen we naar het vijvertje in het Duivelshof. Op de fiets bij mama achterop reden we door een donker bos waar plotseling een heel stil watertje opdook. Meestal waren er maar een paar andere mensen en omdat ik nog niet kon zwemmen, moest ik dicht aan de kant blijven. Het geelachtige zand op de bodem voelde aan alsof je in de poep stapte. Stoere jongens en meisjes zwommen tot het midden van dat vijvertje waar een markeringspaal zo’n twintig centimeter uit het water stak. Daar kon je niet meer staan en dat betekende ‘gevaar’.
De ouders van vriendje Hans waren sterk gericht op Duitsland, mede omdat zijn goedlachse mama daar geboren was. In tegenstelling tot mijn ouders hadden de vader en moeder van Hans een auto. En hoewel het een piepkleine wagen was, reed het karretje ons viertjes moeiteloos naar Ochtrup, een plaats zo’n half uurtje rijden vanuit Losser. Daar was een echt zwembad, iets wat wij in ons dorp nog niet hadden. Bomvol was het daar maar belangrijker dan dat, ik kreeg in dat bad de eerste echte zwemlessen van Hans zijn moeder. Eerst nog met een zwemband om, daarna lag ik in het water met haar handen onder mijn buik en weer later de opmerking: nu kun je het wel. En daar ging ik, nog altijd met de band om maar het leek op zwemmen.
Flipper Henkie kon toen in 1965 het bad in de Brilmansdennen in Losser werd geopend aldus een beetje zwemmen. Hoe de schoolslag echt ging, leerden we via het schoolzwemmen waarbij onze meester angstvallig op de kant bleef. Ik weet nog dat het zwembad één avond per week open was voor alleen vrouwen. Groot en klein stond buiten het hek om te zien hoe de nonnen te water gingen. Het was groot nieuws dat ook de zusters zwemmen wilden leren. Al snel werden de kijkgaten gedicht zodat ook de eerwaarde kloosterlingen rustig hun baantjes konden trekken.
Henk Poelakker
(woont sinds 1969 in Brabant en mijmert over zijn jeugdjaren in Losser)
henkpoelakker@hotmail.com
Tweet |
|
|
|
|