Dicht bij Zee - Slauerhoff, dans en theater

Ma 09-03-2015

HENGELO - Dicht bij Zee is een intieme en ontroerende voorstelling, geïnspireerd op het leven en werk van dichter Jan Jacob Slauerhoff. Woensdag 18 maart 2015 speelt MINT de dans/theatervoorstelling 'Dicht bij Zee' in het Rabotheater te Hengelo. Aanvang: 14.00 uur.

Met de bijzondere combinatie van dans en poëzie hebben de makers en spelers het voor elkaar gekregen zijn teksten tot leven te brengen op het podium.
Wim Hazeu, auteur van “Slauerhoff, Een biografie” was laaiend enthousiast na zijn bezoek aan Dicht bij Zee: “Een gouden tip. Ik zag vanmiddag in Amsterdam een optreden van 2 acteurs en 1 actrice, die vooral balletdansers waren, in een uurlange voorstelling die gebaseerd is op leven en werk van Slauerhoff. Jonge mensen die Slauerhoff begrepen hebben. Goed sprekend decor, goede muziek. Niet vergeten!”

De voorstelling is eenmalig in het Rabotheater te bezichtigen. Na afloop wordt de korte film 'J.J. Slauerhoff... dichter van de zee' gedraaid.

Voor alle poëzieliefhebbers en degenen die zich willen laten verrassen door de wondere wereld van woord en taal!

Concept/choreografie/regie: Fleur Notting

Co-regie: Judith Bruynzeels

Spel/dans: Lydia Müller, Tim Schuitvlot en Sjors Wijers

Productie: Stichting MINT

Bekijk de trailer: https://www.youtube.com/watch?v=Dczj8kxi7JY

Meer informatie over de productie 'Dicht bij Zee' is te vinden op www.danspoezie.nl

Kaarten te verkrijgen via:
https://www.rabotheater.nl

Over 'Dicht bij Zee':

Gefascineerd door de beelden die dichter en scheepsarts J. Slauerhoff in zijn woord- en klanktaal schetst, hebben makers en spelers zich laten
inspireren voor hun dans/theatervoorstelling Dicht bij Zee. Dit leidde onvermijdelijk tot een proces van identificatie; er werd in de huid gekropen van de dichter om zijn werk van binnenuit te analyseren en hernieuwd leven in te blazen. De toeschouwer wordt op een kleurige rondreis van dans, taal en klank meegenomen in het verlangen van de hoofdpersoon om weg te gaan, de stad en de maatschappij achter zich te laten om ergens op aarde de perfecte plek van rust te vinden. Uitgeleverd aan twijfel en grillige hartstochten wacht hem overal opnieuw teleurstelling en eenzaamheid. De lome deining van de zee ontaardt in
onstuimige verveling. Te ver naar de einder starend ziet hij niet wat vlak voor hem staat en de hand naar hem uitstrekt. Zo zoekend naar een ‘thuis’
ergens op aarde komt hij uiteindelijk tot het wrange besef dat dit geen plek is maar een idee dat al die tijd met hem meereisde.