Advies SER Overijssel: Elk bedrijventerrein telt
TWENTE - Bedrijventerreinen zijn belangrijk als vestigingsplek voor een groot deel van de maakbedrijven...
OLDENZAAL - Museum De Pelgrim gaat samenwerking aan met carnavalsverenigingen en bekende buutreedners
Het weer in Twente: Buien maar ook meer zon
TWENTE - Ook in het weekend zijn er buien. Wel is er meer ruimte voor de zon, zeker zondag. Het blijft...
Cobblestone bestaat 20 jaar en dat vieren we!
OLDENZAAL - We vieren dit met een paar jubileum-dubbelconcerten:” 2 voor de prijs van 1 zullen we maar zeggen”
Filmhuis Oldenzaal vertoont de film ‘Los Colonos’
OLDENZAAL - Tierra del Fuego, 1901. In het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika schakelt een tirannieke...
Jeugd familie Theatercollege over de Wolf
OLDENZAAL - Na 150 jaar is de wolf terug in Nederland. Dit kan niemand zijn ontgaan.
Anneke van Giersbergen komt in Luttenberg!
LUTTENBERG - Amfitheater Het Lommerrijk is apetrots: het is gelukt om deze grote naam te boeken.
Historische grenspaal krijgt nieuwe plek, vlakbij oorspronkelijke locatie
NOORD DEURNINGEN - De historie levendig kunnen maken.” – Patrick Welman, voorzitter Oudheidkamer Twente.
Het weer in Twente: De warmste 6 april ooit?
We kunnen tijdelijk gaan genieten van heerlijk lenteweer met temperaturen die zeer hoog uit vallen voor...
Kindermiddag ‘Snuffelen aan de lente’
MANDER/VASSE - Kijken, luisteren, voelen, ruiken en doen.
Nieuwe thuisbasis voor Moekotte Media
TWENTE - Het is zover! Moekotte Media is vanaf 1 april gevestigd in Stadscampus Connect-U in Enschede...
Filmhuis Oldenzaal vertoont de film ‘Simple Comme Sylvain
OLDENZAAL - Een scherpzinnige, satirische romcom over een getrouwde vrouw uit een intellectueel milieu...
Za 20-07-2019
Ik was 16 toen de eerste mens voet op de maan zette. Heel Nederland, sorry heel de wereld was in rep en roer want dit zou een historische en spectaculaire avond worden: 20 juli 1969. Vijftig jaar geleden. Een halve eeuw later denk ik terug aan die avond, zie ik mezelf weer zitten in de kantine van een camping in Lattrop. Hoe kwam ik daar zo verzeild?
Als puber van zestien had ik verkering met een mooi meisje uit Losser. Haar ouders wilden de zomervakantie doorbrengen in hun caravan nabij Denekamp. Vriend Bart en ik besloten in een piepklein tentje naar dezelfde camping te gaan; wat is er mooier dan een hele week samen met je meisje op vakantie te gaan? Het liep een beetje anders dan gepland want zij sliep keurig netjes bij haar ouders in de caravan, moest op tijd naar bed en wij ontmoetten op die camping leeftijdgenoten uit het hele land. Die groep jongeren groeide en groeide en samen lagen we te chillen aan het meertje, wandelden we door de bossen, kookten we nasi, maakten we de camping ’s nachts onveilig, enz. Ons tentje werd verruild voor de caravan van Willy Wortel die zonder ouders een weekje in zijn uppie aan het kamperen was. Dat was nog eens comfortabel slapen.
Het gerucht ging dat de eerste mens op 20 juli op de maan zou rondstappen. De hele camping zat gekluisterd aan dat ene televisietoestel in de kantine. Ook wij, de jongeren van de toekomst, hadden ons verschanst in de zaal. Deskundigen babbelden de tijd vol, Henk Terlingen en Chriet Titulaer. Ik verstond er niets van want in de zaal was het een geroezemoes van jewelste. Echt goed zien kon je de beelden ook niet. Daar was én de kwaliteit én het formaat beeldscherm debet aan. Rond acht uur ’s avonds zou, zo vertelden stoere buurmannen die bierdrinkend voor hun caravans de vakantie doorbrachten, de landing plaats vinden. Ook wij verzamelden ons op dat tijdstip maar het wachten duurde lang. Op de zwart-wit beelden was nauwelijks iets te zien en toen om negen uur de landing nog niet aanstaande was, trokken we als jongerengroep de natuur in. Weg van het toneelstukje want waren die beelden wel echt?
Een paar dagen later trouwde mijn grote zus en op die snikhete dag sprak iedereen over de maanlanding. Ik kon niet veel meer vertellen dan dat ik ‘iets’ had zien bewegen en dat de radio vertelde dat de landing een kleine stap voor een mens was maar tegelijkertijd een grote stap voor de mensheid. Die avond was het feest, werd er gedanst, gezoend en gedronken. Losser trilde op zijn grondvesten, hotel Smit bleek een geweldige feestzaal en waggelend van liefde en alcohol zette ook ik een belangrijke stap: snel naar bed en ronken maar.
Henk Poelakker mijmert over zijn jeugdjaren in Losser waar hij tot zijn 16e levensjaar woonde. In 1969 verhuisde hij met zijn ouders naar Brabant waar hij nog altijd woont. henkpoelakker@gmail.com
Tweet |
|
|
|
|