Het weer in Twente: Wisselvallig weekend daarna vaker droog
TWENTE - In het weekend is het wisselvallig met buien en tussendoor wat zon. De middagtemperatuur ligt...
Slagwerkensemble Cadenza in Wierden
WIERDEN - Muziekliefhebbers die nog niet bekend zijn met andere slagwerkinstrumenten dan een drumstel...
Wandeling ‘Frisse neuzen’ Dal van de Mosbeek
MANDER/VASSE - Lekker een frisse neus halen? Loop dan mee met de wandeling ‘Frisse neuzen’ van Landschap...
Film ‘The Old Oak’ in Filmhuis Hof 88
ALMELO - The Old Oak is de nieuwe film van tweevoudig Gouden Palmwinnaar Ken Loach (I, Daniel Blake, Sorry We Missed You).
En dat is drie: Baan Twente wederom uitgeroepen tot beste Van ProCenter van Nederland
Baan Twente is ook in 2023 het beste Mercedes-Benz Van ProCenter van Nederland. Baan Twente noteerde...
Basisschool Telgenborch uit Almelo wint landelijke finale First Lego League
ALMELO - Team Zunder de Mudder van Bassisschool Telgenborch uit Almelo mag zichzelf de trotse winnaar...
Voorjaarsconcert Eschländerkapel Hellendoorn
HELLENDOORN - Op zondag 10 maart a.s. houdt de Eschländerkapel Hellendoorn weer het traditionele voorjaarsconcert...
Vintage Mini Brass Band Live in Nijverdal!
NIJVERDAL -Na een reeks succesvolle shows keert Vintage Mini Brass Band op 10 maart terug naar Nijverdal.
Het weer in Twente - Droog weekend met flink wat ruimte voor de zon
TWENTE - We kunnen deze dagen genieten van een reeks droge dagen met flink wat ruimte voor de zon. Zaterdag...
Wo 23-10-2019
In Losser viel de herfstvakantie steevast gelijk met de jaarlijkse kermis. Ik kan me als jochie van de lagere school nog herinneren hoe bijzonder het was als de eerste kermiswagens het dorp binnen reden.
Bij het opbouwen zorgde ik ervoor om met de neus vooraan te staan want meehelpen op het kermisterrein, op het plein nabij de Hervormde Kerk, was bijna goddelijk. Het vasthouden van een balkje, het aanpakken van een doos, het aandraaien van een lampje: het bloed gaat nog altijd sneller stromen als ik aan die tijd terugdenk. Eén van de voorwaarden voor een geslaagd kermisweekend was geld. Opa en oma kwamen ieder jaar vanuit Borne tijdens de kermis op bezoek en waren prima sponsors. Bettie, het vriendje uit de straat, haalde me over om geld te verdienen bij een boer: maar liefst twee gulden zou er aan het eind van de woensdagmiddag klaar liggen als we goed door werkten tijdens het tuffel gard’n. Het werk bestond uit liggend op je knieën (en dat de hele middag) als een mol over het akkerland kruipen op zoek naar de door een machine naar boven gehaalde aardappels.
Ik moet een jaar of tien geweest zijn toen ik, achteraf gezien slechts eenmaal in mijn leven, aan het grote aardappel avontuur begon. Al snel werd duidelijk dat men ook in Twente op de kleintjes let, want ook de allerkleinste tuffeltjes moesten opgeraapt worden. Het duurde voor mijn gevoel uren voordat ik aan het eind van het land weer om mocht draaien. Kruipend begon ik opnieuw een meter links en rechts van me, op zoek naar de goudgele jongens tot aan het andere eind van het land. Er leek geen eind aan te komen, ik had geen vingers meer over. Samen met wel zeker tien andere kinderen spoorde ik naar de grote en de kleine tuffels.
Toen halverwege de middag de boerin met een mand het land opkwam, was het even uitblazen geblazen. In een mok zonder oren werd lauwwarme thee geschonken en voor ieder waren er een paar sneden brood. Het smaakte naar meer, het voelde alsof je de hele dag nog niets gegeten had: zalig. Een kwartiertje later lagen we met zijn allen al weer op de knieën, opnieuw spoorzoekend over het grote stuk land. De meester had het ooit over een hectare gehad, maar pas nu begreep ik hoe groot zo’n bunder was. Af en toe mocht ik van het werk opstaan om het mandje te legen in een gereedstaande jute zak. Tegen zes uur ’s avonds drukte een grote eeltige hand mij twee guldens in de hand. De volgende dag kon ik haast niet lopen vanwege de kruipmiddag maar op de kermis was ik dat jaar rijker dan ooit; verspreid over de twee kermisdagen heb ik het geld heel voorzichtig, maar met volle teugen genietend, opgemaakt.
Henk Poelakker mijmert over zijn jeugdjaren in Losser waar hij tot zijn 16e levensjaar woonde. In 1969 verhuisde hij met zijn ouders naar Brabant waar hij nog altijd woont. henkpoelakker@gmail.com
https://issuu.com/twentejournaal/docs/lm_18-10-2019/8
#HenkPoelakker #kermis #tuffel
Tweet |
|
|
|
|