Performancekunstenaars reageren op de tentoonstelling ‘Mind Wandering Mind’
DIEPENHEIM - Met ‘Duologue’ voegen Abul Hisham en Maike Hemmers een extra dimensie toe aan hun...
Het weer in Twente: Wisselvallig weekend daarna vaker droog
TWENTE - In het weekend is het wisselvallig met buien en tussendoor wat zon. De middagtemperatuur ligt...
Masterclass Cesar Zuiderwijk bij Kaliber Slagwerkdag!
ENSCHEDE - Op zondag 17 maart vindt de Kaliber Slagwerkdag plaats!
Liza Ferschtman speelt Bruchs Vioolconcert
ENSCHEDE - In de concerten van Phion met violiste Liza Ferschtman is deze maand heel veel te horen en te beleven.
HENGELO - Nieuw album en dus nieuwe songs naast vertrouwde favorieten.
Luz Welman en Lise ter Hedde zijn de regionale Voorleeskampioenen
HAAKSBERGEN/OLDENZAAL/HENGELO - Woensdagavond 5 maart was de regionale finale van de Nationale Voorleeswedstrijd...
“Pink, brown, yellow, orange and blue, I love you” Exhibition in Tetem
ENSCHEDE - “Pink, brown, yellow, orange and blue, I love you” is een tentoonstelling waarin...
En dat is drie: Baan Twente wederom uitgeroepen tot beste Van ProCenter van Nederland
Baan Twente is ook in 2023 het beste Mercedes-Benz Van ProCenter van Nederland. Baan Twente noteerde...
Vintage Mini Brass Band Live in Nijverdal!
NIJVERDAL -Na een reeks succesvolle shows keert Vintage Mini Brass Band op 10 maart terug naar Nijverdal.
Di 14-04-2020
Als ventje van een jaar of zes was er in de jaren vijftig in de zomer een aangename verrassing die DE TEIL heette. Mijn moeder zette een wasteil achter het huis en goot daar een paar emmers water in. Vervolgen
Toen ik wat ouder werd, togen we naar het vijvertje in het Duivelshof. Op de fiets bij mama achterop reden we door een donker bos waar plotseling een heel stil watertje opdook. Meestal waren er maar een paar andere mensen en omdat ik nog niet kon zwemmen, moest ik dicht aan de kant blijven. Het geelachtige zand op de bodem voelde aan alsof je in de poep stapte. Stoere jongens en meisjes zwommen tot het midden van dat vijvertje waar een markeringspaal zo’n twintig centimeter bovenuit het wateroppervlak stak. Daar kon je niet meer staan en dat betekende ‘gevaar’. ?
De ouders van vriendje Hans waren sterk gericht op Duitsland, mede omdat zijn goedlachse mama daar geboren was. In tegenstelling tot mijn ouders hadden de vader en moeder van Hans een auto. En hoewel het een piepkleine wagen was, reed het karretje ons viertjes moeiteloos naar Ochtrup, een plaats zo’n half uurtje rijden vanuit Losser. Daar was een echt zwembad, iets wat wij in ons dorp nog niet hadden. Bomvol was het daar maar belangrijker dan dat, ik kreeg in dat bad de eerste echte zwemlessen van Hans zijn moeder. Eerst nog met een zwemband om, daarna lag ik in het water met haar handen onder mijn buik en weer later de opmerking: nu kun je het wel. En daar ging ik, nog altijd met de band om maar het leek op zwemmen.
Flipper Henkie kon toen in 1965 het bad in de Brilmansdennen in Losser werd geopend dus een beetje zwemmen. Hoe de schoolslag echt ging, leerden we via het schoolzwemmen waarbij onze meester angstvallig op de kant bleef. Ik weet nog dat het zwembad één avond per week open was voor alleen vrouwen. Groot en klein stond buiten het hek om te zien hoe de nonnen te water gingen. Het was groot nieuws dat ook de zusters zwemmen wilden leren. Al snel werden de kijkgaten gedicht zodat ook de eerwaarde kloosterlingen rustig hun baantjes konden trekken.
Henk Poelakker
(woont sinds 1969 in Brabant en mijmert over zijn jeugdjaren in Losser)
henkpoelakker@gmail.com
#HenkPoelakker #herinneringen #zwemmen #nonnen #brilmansdennen #Losser #Twente
Tweet |
|
|
|
|