Advies SER Overijssel: Elk bedrijventerrein telt
TWENTE - Bedrijventerreinen zijn belangrijk als vestigingsplek voor een groot deel van de maakbedrijven...
Europa’s beste steppers komen naar Losser en Oldenzaal
LOSSER / OLDENZAAL - De stepsport heeft in Nederland een paar lastige jaren achter de rug.
Theaterproductie over de spaghettirellen te zien in het Wilminktheater
ENSCHEDE - Op zaterdag 20 april is de theaterproductie Spaghettirellen van Theatergroep De Jonge Honden...
RIJSSEN/ENSCHEDE - De beiaardiers van de Twentse carillons in Rijssen, Enschede en Drienerlo (UT) treden...
Nederlands Blazers Ensemble speelt Faust
ENSCHEDE - In het nieuwe programma De Duivelskunstenaar speelt Het Nederlands Blazers Ensemble de Faust...
Het weer in Twente: Buien maar ook meer zon
TWENTE - Ook in het weekend zijn er buien. Wel is er meer ruimte voor de zon, zeker zondag. Het blijft...
Kinderactiviteit ‘Lammetjes aaien’ op Hof Espelo
ENSCHEDE - Kom je ook op kraamvisite?
Vrienden van NiX presenteert : the Nimmo Brothers acoustic (UK)
ENSCHEDE - Don’t wait for special moments, make ordinary moments special!
Roeivereniging Tubantia gooit haar deuren open!
HENGELO - Twentse Roeivereniging Tubantia houdt zaterdag 13 April een Open Dag.
Maak kennis met vliegen op de instapdag van de Twentse Ultralichte Vliegclub
NORDHORN - Als je serieus overweegt een RPL-MLA brevet te halen dan wil je graag zoveel mogelijk te weten...
Do 06-08-2020
In Losser waren talloze winkels en toch gingen we als gezin af en toe naar Enschede om daar te shoppen. Bij mooi weer op de fiets. De kleine Henkie zat bij zijn vader achterop met de voeten in de fietstas. Dat was veilig vooral als je met twee handjes papa’s jas nog vast hield. Maar ook de bus was in beeld. Bij hotel Smit wachtten we bij de halte tot de blauwe TAD-bus met wit dak ons oppikte. Een chauffeur met een pet hanteerde een megagroot stuur, toen nodig omdat de bus in die tijd geen stuurbekrachtiging had. Ook had hij zo half achter zich een enorme lange versnellingspook die hij blindelings hanteerde. Ronkend reden we door Losser om niet veel later op de ‘snelweg’ naar Enschede te rijden, op weg naar de stad. Thuis werd nauwelijks over Enschede gesproken, het was steevast: wie goat noar de stad.
Bij het treinstation stapten we uit en wandelden naar het nabij gelegen filiaal van Vroom en Dreesman. Zo’n winkel was er in Losser niet en als kind keek ik mijn ogen uit. Meerdere verdiepingen die je kon bereiken via een glanzende lift. Een liftboy drukte op geheimzinnige knopjes waarna het geheel zich in beweging zette. Als we bijna op de tweede verdieping waren, riep hij: de lingerieafdeling. Ik had geen idee wat dat was maar uiteraard stapte ik aan mama’s handje mee de afdeling op. Ik hoopte vooral dat we naar de kelder zouden gaan want daar was vooral speelgoed te bewonderen.
Na de V&D liepen we richting de HEMA en daar in de buurt was een schoenwinkel die kinderen verraste met een lange gele ballon aan een stevige koperdraad. Zo’n ballon wou ik ook wel maar je kreeg die alleen als je bij Van Haren schoenen kocht. Wij kochten onze schoenen bij Olde Riekerink in Losser en dus kreeg ik geen ballon. De HEMA was in mijn beleving een kleine V&D zonder lift. Wel verkochten ze daar warme worsten die werkelijk verrukkelijk waren. Mijn vader bestelde een halve rookworst die dampend uit een grote ketel werd gevist. De jongeman kreeg de opdracht om die halve worst nog eens doormidden te snijden en zo smikkelden vader en zoon ieder van een echte HEMA-worst. Door de winkel klonk steeds een stem die de mensen wees op de mooie spullen die de winkel te koop had. Ik hoor de stem nog zeggen: en vergeet niet onze heerlijke taart’n achter in de zaak.
Ondanks dat de volgende winkel een eindje lopen was, stapte ik enthousiast vooruit richting de C&A, een winkel met broeken, kostuums, jurken enz. Mij ging het vooral om het zwarte paard dat bij de ingang stond. Als mijn moeder het dubbeltje in de machine had laten glijden, begon het paard te draven. Ik had ontdekt dat het beestje sneller ging als je de teugels wat aantrok. Ik voelde me Little Joe uit de televisieserie Bonanza. Het winkelen duurde in deze winkel een eeuwigheid maar dat nam ik voor lief want ik had nog een tweede ritje tegoed als we weer vertrokken.
Tot slot van dit dagje naar de stad, gingen we boven bij V&D zitten. Een mevrouw met een zwarte jurkje en een piepklein wit schortje vroeg wat we wilden. Kroket met brood was favoriet. Smullen en vooral heel gezellig. Bij het afrekenen toverde de mevrouw vanonder haar schortje een grote portemonnee tevoorschijn.
Moe maar nog niet uitgeteld zat Henkie op de terugreis voorin de bus op een bank die eigenlijk bestemd was voor tassen en koffers. Vol bewondering keek ik hoe de chauffeur stuurde, op knopjes drukte, de kaartjes knipte. Ik besloot om later buschauffeur te worden.
Henk Poelakker verhuisde in 1969 van Losser naar Brabant; hij was toen 16.
Dik vijftig jaar later mijmert hij over zijn jeugdjaren.
henkpoelakker@gmail.com
Zie ook www.lossermagazine.nl www.issuu.com/twentejournaal/docs/lm17-07-2020/60
#herinneringen #stad #stadsbus #kroket #vend #hema #bonanza #cena
Tweet |
|
|
|
|