Koninklijke onderscheiding voor Cor Pit
LOSSER - Burgemeester Gerrit Jan Kok heeft zaterdagmiddag 20 april 2024 een Koninklijke onderscheiding...
Advies SER Overijssel: Elk bedrijventerrein telt
TWENTE - Bedrijventerreinen zijn belangrijk als vestigingsplek voor een groot deel van de maakbedrijven...
OLDENZAAL - Museum De Pelgrim gaat samenwerking aan met carnavalsverenigingen en bekende buutreedners
Europa’s beste steppers komen naar Losser en Oldenzaal
LOSSER / OLDENZAAL - De stepsport heeft in Nederland een paar lastige jaren achter de rug.
Het weer in Twente: Buien maar ook meer zon
TWENTE - Ook in het weekend zijn er buien. Wel is er meer ruimte voor de zon, zeker zondag. Het blijft...
Schoolvoetbaltoernooi basisscholen gemeente Losser
LOSSER - Op woensdag 17 april heeft de schoolsportcommissie wederom het voetbaltoernooi voor de basisschooljeugd...
Maak van je tuin een aantrekkelijke plek waar je echt graag komt
OLDENZAAL - In 2,5 uur krijg je van ervaren natuurexperts inspiratie, tips en voorbeelden om jouw tuin aantrekkelijker te maken.
Lutheria Niveau 4.2, 6.2, 6.3 en C1 kampioen!
DE LUTTE - In de eerste helft van de competitie wisten de meiden van 4.2, Dieke, Dente, Niene en Felien het kampioenschap te behalen.
Cobblestone bestaat 20 jaar en dat vieren we!
OLDENZAAL - We vieren dit met een paar jubileum-dubbelconcerten:” 2 voor de prijs van 1 zullen we maar zeggen”
Vrienden van NiX presenteert : the Nimmo Brothers acoustic (UK)
ENSCHEDE - Don’t wait for special moments, make ordinary moments special!
Filmhuis Oldenzaal vertoont de film ‘Los Colonos’
OLDENZAAL - Tierra del Fuego, 1901. In het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika schakelt een tirannieke...
Vroege vogelwandeling over de Wilmersberg
DE LUTTE - Op zondag 14 april aanstaande organiseert IVN-Oldenzaal een vogelexcursie door het glooiende...
Jeugd familie Theatercollege over de Wolf
OLDENZAAL - Na 150 jaar is de wolf terug in Nederland. Dit kan niemand zijn ontgaan.
Vr 05-03-2021
Op sinterklaasavond gaven we elkaar als gezin cadeautjes, namens de Goedheiligman. Ook toen ik niet meer zo heel vast in zijn bestaan geloofde, werd er op de ramen gebonkt, werd er langdurig op de deurbel gedrukt en stond er een wasmand vol presentjes voor de deur. Surprises, daar deden we niet aan. Te ingewikkeld, teveel werk; wel moest er bij ieder pakje een gedichtje geschreven worden. Om de anderen een beetje op weg te helpen in de zoektocht naar de echte gever, eindigde ik ieder rijmpje met ‘van de kleine sint’. Het was leuk en spannend tegelijk want opeens kreeg in de gaten hoe plezierig het voelt als je iets weggeeft. De blijde gezichten, het enthousiasme en de woorden ‘dank u wel sinterklaas’ hoor ik nog door de woonkamer in de Meidoornstraat op nummer 1 schallen.
Vaak zat er in de mand ook een cadeau voor ons allemaal. Ik wist al meteen wat er in zat want het was ieder jaar hetzelfde: een banketletter die we met z’n allen oppeuzelden. Hij moest wel een beetje warm zijn en daartoe werd-ie voorzichtig op een vuurvast bord op de kolenkachel gezet. Maar op 5 december 1961 liep het anders en werden we verrast met een topcadeau. Sinterklaas had het mooiste onderin de mand verstopt. Het laatste pakje was uitgepakt, de mand leek leeg toen mijn moeder plotseling riep: hé, wat ligt daar onderin de mand? Het was een slordig opgevouwen papiertje dat niemand, behalve mijn alerte moeder, was opgevallen (dat had ze er natuurlijk zelf, heel stiekem in laten vallen). Mijn zus mocht het briefje voorlezen: lieve allemaal, het laatste cadeau is voor jullie gezamenlijk en staat op de slaapkamer van papa en mama. Huhh?? Wat was dat?? Nog een banketletter?? Friedi en ik snelden naar boven met in ons kielzog onze ouders.
Op het ouderlijk bed stond een fleurige doos die we voorzichtig openmaakten. Een gil, een schreeuw, een feestelijke lach want er zat een groen koffertje in. Mijn zus wist onmiddellijk wat het was: een platenspeler, een pickup. Fantastisch, ook wij hadden nu een apparaat waar je plaatjes op kon draaien. Het kostbare koffertje werd naar beneden gedragen waar opa en oma verrast opkeken over onze blijdschap. De pickup moest worden aangesloten door twee stekkertjes in de achterkant van de radio te steken. Vervolgens moest je de knop TA op de radio indrukken en de speler was klaar voor gebruik. Voor Henkie zat er een plaatje bij over Repelsteeltje: een mooie stem vertelde het sprookje. Voor mijn zus was er het 45-toerenplaatje Marina van Rocco Granata bij. Ach wat een wonder, wat een topcadeau want we konden de mooiste liedjes onbeperkt beluisteren.
Niet veel later kwam Pa thuis met zeker wel twintig plaatjes die hij voor een prikkie gekocht had. Een caféhouder ververste zijn jukebox en gaf de voor hem oude plaatjes bijna gratis weg. Dat het oubollige muziek was, kon ons niets schelen. Het duurde tot 1968, ik werd toen 15 jaar, tot ik zelf een pickup kreeg. Die hoefde je niet meer op de radio aan te sluiten, het was een compactapparaat. Het deksel van het koffertje was tevens de luidspreker. Ik kreeg van opa en oma een LP van de Beatles (wat een herrie maken die langharige jongens) en van vrienden op mijn fuif 45-toerplaatjes zoals I can hear music van the Beach Boys.
Henk Poelakker mijmert over zijn jeugdjaren in Losser waar hij tot zijn 16e levensjaar woonde. In 1969 verhuisde hij met zijn ouders naar Brabant waar hij nog altijd woont. henkpoelakker@gmail.com
Bestel het boekje met 25 herinneringen door een mail te sturen naar info@twentejournaal.nl met in het onderwerp ‘Boek Henk Poelakker’.
Zie ook www.twente-magazine.nl
#poelakker #herinneringen #sinterklaas #cadeau #pickup #beachboys #beatles #roccogranata #repelsteeltje #twente #losser
Tweet |
|
|
|
|