Ontmoet bestsellerauteur Ilja Leonard Pfeijffer
ENSCHEDE - De in Genua woonachtig bestsellerauteur Ilja Leonard Pfeijffer komt naar Enschede!
Groot Enschedees Boekenfestijn met Akyol, Rezazadeh, Bronwasser en van Kan
ENSCHEDE - De Bibliotheek Enschede organiseert, in samenwerking met de Stichting Literaire Manifestaties...
Het weer in Twente: Wisselvallig weekend daarna vaker droog
TWENTE - In het weekend is het wisselvallig met buien en tussendoor wat zon. De middagtemperatuur ligt...
Masterclass Cesar Zuiderwijk bij Kaliber Slagwerkdag!
ENSCHEDE - Op zondag 17 maart vindt de Kaliber Slagwerkdag plaats!
Liza Ferschtman speelt Bruchs Vioolconcert
ENSCHEDE - In de concerten van Phion met violiste Liza Ferschtman is deze maand heel veel te horen en te beleven.
HENGELO - Een grensverleggende, shockerende, theatrale en bij vlagen geniale show met alle stijlen tussen punk, disco en artrock.
DE LUTTE - Kanovaren op de Dinkel. Alleen mogelijk t/m 31 maart..
“Pink, brown, yellow, orange and blue, I love you” Exhibition in Tetem
ENSCHEDE - “Pink, brown, yellow, orange and blue, I love you” is een tentoonstelling waarin...
Za 17-04-2021
1963. Het benzinemerk BP organiseert een racewedstrijd voor de jeugd. Overal in Nederland wordt door jongens en meisjes gestreden in deze Jeugd Grandprix om de Gouden Helm. De caravaan strijkt ook in Losser neer en net als veel klasgenoten en kinderen van andere scholen, meld ik me aan. Op het plein bij de Hervormde Kerk worden honderden strobalen gelost, komen dranghekken, zit een spreekstalmeester hoog boven het gecreëerde circuit. Sjonge wat is dit spannend want je mag in een ‘echte’ racewagen rijden. Eerst een rondje om te wennen aan de auto en het tweede rondje om het echie. Aan de voorkant van de wagens zijn twee noodstops gemonteerd: als je per ongeluk de strobalen inrijdt, stopt de motor vanzelf. Bovendien moet je als rijder een helm op. Het is daarmee een veilige wedstrijd.
Ik ben harstikke zenuwachtig want het duurt niet meer lang of ik ben aan de beurt. Het plein is omgetoverd tot een echt circuit met reclameborden, mannen en vrouwen in kleurrijke overalls met daarop heel groot de letters BP en veel vlaggen. De speaker kondigt iedere rit met veel bombarie aan, hij voert de spanning op. Hij spreekt heel netjes en draagt deze twee dagen constant een grote witte sjaal.
Pas vele jaren later hoor ik dat deze man Peter Knegjens is, de kerel die op televisie beroemd wordt met o.a. de uitspraak AjuuParapluu. “Dames en heren, jongens en meisjes, de volgende die in de wagen stapt is de tienjarige Henk Poelakker. Kijk hem eens serieus kijken, zie hoe hij het stuur stevig omklemt. Henk is vast een veelbelovende coureur.” Ik hoor de speaker maar half, zie mijn ouders die klaar staan met het fototoestel niet meer, ik wacht op de vlag. “Ben je er klaar voor Henk? Let op de rood-wit-blauwe vlag, zodra deze naar beneden valt, geef je gas en rijd je het eerste rondje als proef.” Daar valt het dundoek naar beneden en begint mijn race. Ik trap het gas veel te snel in, de wagen sprint weg maar raakt de strobalen, de motor valt niet uit want ik kan nog wat bijsturen.
Als in een droom flits ik tussen de afzetting door, stuur te wild en hoor ik het gegrom van de motor. Verdraaid, daar ben ik al weer bij de finish en gaat de tweede manche in, nu gaat het erom Henkie. Rijden en sturen, niet denken maar geconcentreerd bezig zijn, de seconden tikken, de bochten zijn scherp, ik rijd voorzichtig, daar is de zwart-wit geblokte vlag al. “Goed gedaan Henk, jouw tijd was 23 seconden. Dat betekent dat in je BP paspoort je een stempel krijgt in het vakje Goed Gereden. De volgende kandidaat is……..”
Ik stap uit de auto, doe mijn helm af en krijg dat roze BP Coureursbrevet. Helaas geen toptijd voor mij, niet door naar de volgende ronde, laat staan dat ik in de finale mag meedoen. Een beetje teleurgesteld loop ik met mijn roze Brevet naar mijn ouders. “Goed gedaan vent, je deed het prima.” Lief bedoelde complimenten maar ik was niet goed genoeg. “Hopelijk is de foto die ik gemaakt heb gelukt”, zo zegt mijn vader. Weken later als het zwart-wit rolletje ontwikkeld is, blijkt dat de meneer met de vlag er prima op staat maar dat de auto nauwelijks te zien is en ik al helemaal niet.
Belangrijker dan de kortstondige teleurstelling vind ik het vervolg van deze Jeugd Grandprix. De sfeer is uniek, het ziet er allemaal zo anders, zo aantrekkelijk, zo spannend uit. Ik wil hier blijven en dat mag van mijn ouders. Twee dagen heb ik op en om het circuit doorgebracht, heb ik een ijsje gekocht, heb ik anderen heel goed zijn racen maar ook kinderen frontaal de strobalen in zien gaan. De speaker heeft iets magisch met zijn bijzondere opzwepende stem. Eén ding staat vast: als ik later geen autocoureur word, wil ik op zijn minst medewerker worden van BP. Bijna zestig jaar later krijg ik het nog warm van opwinding als ik aan die topdagen van toen denk. De winnaar van Losser kreeg een mooie prijs maar voor de echte Gouden Helm moest hij het weken later opnemen tegen de winnaar van Emmeloord, van Breda, van Leeuwarden enz. Hoe dat is afgelopen is mij niet bekend maar BP is jarenlang favoriet geweest als het om tanken ging. Zou reclame dan toch invloed op een mens hebben?
Henk Poelakker (1953) mijmert over zijn jeugdjaren in Losser waar hij tot zijn 16e levensjaar woonde. In 1969 verhuisde hij met zijn ouders naar Brabant waar hij nog altijd woont. henkpoelakker@gmail.com
Zie ook www.lossermagazine.nl
#henkpoelakker #grandprix #BP #F1 #autorace #circuit #jeugdgrandprix #losser #twente
Tweet |
|
|
|
|