Liza Ferschtman speelt Bruchs Vioolconcert
ENSCHEDE - In de concerten van Phion met violiste Liza Ferschtman is deze maand heel veel te horen en te beleven.
HENGELO - Een grensverleggende, shockerende, theatrale en bij vlagen geniale show met alle stijlen tussen punk, disco en artrock.
DE LUTTE - Kanovaren op de Dinkel. Alleen mogelijk t/m 31 maart..
“Pink, brown, yellow, orange and blue, I love you” Exhibition in Tetem
ENSCHEDE - “Pink, brown, yellow, orange and blue, I love you” is een tentoonstelling waarin...
CDA-fractievoorzitter provincie Rick Brink komt naar Overdinkel
OVERDINKEL - Rick Brink, CDA-fractievoorzitter in de staten van Overijssel komt naar de gemeente Losser.
En dat is drie: Baan Twente wederom uitgeroepen tot beste Van ProCenter van Nederland
Baan Twente is ook in 2023 het beste Mercedes-Benz Van ProCenter van Nederland. Baan Twente noteerde...
Het weer in Twente - Droog weekend met flink wat ruimte voor de zon
TWENTE - We kunnen deze dagen genieten van een reeks droge dagen met flink wat ruimte voor de zon. Zaterdag...
De heer G.J. Pleiter wordt op woensdag 13 maart 2024 100 jaar
LOSSER - Burgemeester Gerrit Jan Kok bezoekt de heer Pleiter om hem te feliciteren.
Informatiebijeenkomst op Twente Savety Campus
TWENTE - Op 7 maart organiseert Brandweer Twente voor geïnteresseerden een informatiebijeenkomst op de Twente Safety Campus in Enschede.
Kick-Off “Zeker op de benen met de Smartfloor” op 7 maart
LOSSER - De gemeente Losser heeft sinds kort een “Smartfloor” aangeschaft.
Di 28-06-2022
Ook wij gingen eind jaren zestig op vakantie en dan niet meer naar de Veluwe, Drenthe of Den Haag maar naar het verre Oostenrijk.
We gingen met de DKW-junior. Samen met oom, tante en twee neven reden we met twee auto’s richting de Alpen. Maanden van voorbereiding waren hieraan voorafgegaan. Eerst moest er een tent gekocht worden die in Nijverdal werd uitgetest. Op een camping van een familielid sliepen we voor het eerst op een luchtbed en worstelde Pa met zijn forse buik in een ‘sloapbuul’. Het was een warm weekend en mijn moeder maakte zich vooral zorgen over de houdbaarheid van de melk, de boter en de eieren. Een aanrecht of een kast was er niet en dus stond er veel op de grond. Handige Henkie struikelde in de ‘woonkeuken’, trapte per ongeluk in het kuipje Bona waardoor de warme botter in het rond spetterde. De nieuwe tent zat opeens onder de vlekken en moeder kon wel huilen.
Aan het eind van dat weekend wisten mijn ouders wat er nog verbeterd moest worden: een inklapbaar tafeltje was handig, een waterzak moest gekocht worden, een extra jerrycan bleek nodig plus flink wat elastieken en haringen want de tent moest goed verankerd kunnen worden. Enkele dagen later liepen mijn ouders in de grote winkel van Sporthuis Centrum in Enschede. “Kan ik u helpen”, vroeg een vriendelijke meneer. Waarop mijn moeder sprak: “Jazeker meneer, heeft u misschien een waterzak?”
De dag vóórdat we naar Oostenrijk vertrokken, kwam mijn oom uit Borne om de auto in te pakken. Zijn advies was om kleding niet in een koffer te stoppen maar los in de kofferbak tussen tassen en koffers in. De tent kwam bovenop de auto op een lichtgewicht imperiaal. Het zou een windvanger blijken die twee reisdagen voor een nare fluittoon zorgde. Hoe goed bedoeld de losse kleding ook was, mijn moeder vond het eenmaal in Oostenrijk waardeloos omdat ze niks kon vinden.
Eindelijk was daar de dag van vertrek en reden we honderden kilometers achter elkaar aan. Ik mocht als vijftienjarige voorin de auto zitten. Wat een luxe. Op parkeerplaatsen strekten we iedere twee uur onze benen, verbaasden we ons over de drukte en het lawaai van het voortrazende verkeer. De eerste dag stopten we nabij München bij een Gasthoff. Neef Hans dook letterlijk meteen het bed in met als gevolg dat het ledikant in elkaar zakte. Goedenavond Hollanders. We waren blij en uitgelaten dat we in één dag zo ver waren gekomen. Pa speelde op zijn mondharmonica en wij zongen Tulpen uit Amsterdam.
Voort ging de tocht o.a. met de auto op een trein door de Felbertauerntunnel tot we aan het eind van de dag in Obersammelsdorf aankwamen, een gehuchtje aan de Turnersee. Het bleek een teleurstelling: het uitzicht was waardeloos door de laag hangende mist, de camping was niet veel meer dan stoppelig grasveld, de wc was simpel, de kantine was een schuur. Tent opzetten en proberen te genieten. Ook die avond zongen we met ons zevenen het Twentse Volkslied.
De dagen daarna trok de mist op en zagen we bergen, zochten we in het plaatsje Klopein tevergeefs naar Hollandse muisjes en kregen we nieuwe laarzen omdat het veel en vaak regende. De paar dagen dat het mooi weer was, daalden we af naar het meer dat Turnersee heette. Het leukste van al was dat ene Duitse meisje; jammer dat haar eenbenige vader (oorlogsslachtoffer) haar iets teveel in de gaten hield.
Henk Poelakker (1953) mijmert over zijn jeugdjaren in Losser waar hij tot zijn 16e levensjaar woonde. In 1969 verhuisde hij met zijn ouders naar Brabant waar hij nog altijd woont. henkpoelakker@gmail.com
Bestel het boekje met 25 herinneringen door een mail te sturen naar info@twentejournaal.nl met in het onderwerp ‘Boek Henk Poelakker’.
Zie ook www.twente-magazine.nl
#vakantie #herinnering #camperen #tent #luchtbed #oostenrijk #snelweg #auto #mondharmonica #tulpenuitamsterdam #twente #losser
Tweet |
|
|
|
|